Vaders en zonen
Mijn vader was een man die hield van samen, van rituelen, van plechtige momenten en van het respecteren van de familielijn. Zo werd ik thuis er als kleine jongen al vroeg van doordrongen dat ik de stamhouder ben. Op de weg naar volwassen man heeft hij mij geleerd hoe jonge jenever gedronken dient te worden. Eerst schonk hij zorgvuldig twee borrelglaasjes vol mèt kop erop. Deze twee glaasjes plaatste hij dan naast elkaar zodat je net met beide hoofden erbij kon om te drinken.Eerst dien je de kop eraf te slurpen, want ja zo’n glas met kop erop kun je niet oppakken. Eerst dien je de kop eraf te slurpen, want de jenever, alleen Ketel 1, smaakt volgens mijn vader veel lekkerder als je lucht mee zuigt tijdens het slurpen
Voor het drinken keken wij elkaar eerst aan en zeiden: “op je gezondheid” en bukten wij tegelijkertijd onze hoofden naar het glas en naar elkaar. Een speciaal moment tussen ons tweeën, de koppen bij elkaar, een moment van stilte doorbroken door luidruchtig slurpen en dan elkaar weer aankijken en genieten van het moment.
Toen er kleinzonen kwamen kwam er een belangrijke voorwaarde bij. Als je je regelmatig moest scheren mocht je mee doen met het ritueel dat inmiddels het ‘heimelijk genoegen’ is gaan heten. Vlak voor zijn overlijden hebben we nog met al zijn 5 kleinzonen, 2 zwagers en mijzelf met hem het heimelijk genoegen mogen smaken.
Het heimelijk genoegen staat voor wat vaders en grootvaders doorgeven aan hun (klein)zonen. In stappen en slokjes begeleiden naar man worden, mannen onderling in kracht mèt zachtheid.
